Lokaal Liberaal. Een lijst met twee liberale burgemeesters

Vanaf 1 januari 1977 fusioneren de landelijke dorpen Daknam en Eksaarde met het sterk geïndustrialiseerde Lokeren. Deze fusie kadert in een nationale operatie om het aantal Belgische gemeenten tot minder dan zeshonderd terug te dringen. Het samengaan van Lokeren met twee buurdorpen versterkt de christendemocratische hegemonie, want in alle drie de deelgemeenten staat de CVP sterk, en met Hilaire Liebaut (Lokeren) leveren de christendemocraten ook na de fusie de burgemeester.

Het verplichte huwelijk blijft jarenlang nazinderen bij de trotse inwoners van Eksaarde. Dat belet niet dat de twee lokale liberale kopmannen, Georges Anthuenis (Lokeren) en Eddy Huybrechts (Eksaarde), het uitstekend met elkaar kunnen vinden en voor diverse electorale successen zorgen. In de eerste legislatuur na de fusie maakt de PVV deel uit van de bestuursmeerderheid, daarna volgt tot en met 1994 een oppositiekuur.

In 2017 viert men in Moerbeke 170 jaar volstrekte liberale meerderheid en blikt minister van Staat Herman De Croo in een gelegenheidsspeech terug op de woelige fusieperiode van de jaren zeventig. Hij geeft onomwonden toe dat de liberalen toen hun veto hebben gesteld tegen een eventuele fusie van Moerbeke (met Lokeren of Wachtebeke) omdat men “dat blauwe bastion in het hoge noorden van Oost-Vlaanderen” in geen geval wilde kwijtspelen. Het kleine Moerbeke ontsnapt hierdoor aan de fusie van 1977 en blijft tot eind 2024 een zelfstandige gemeente.

Twee Lokaal Liberaal-kandidaten uit Moerbeke doen ook mee aan de parlementsverkiezingen van 9 juni 2024, dit keer wél onder de naam Open Vld. Uittredend Kamerlid Robby De Caluwé staat op de derde plaats van de Vlaamse lijst, een strijdplaats. De jonge schepen Sarah Poppe is lijstduwer bij de opvolgers voor de Kamer. Kandidaten uit Lokeren zijn er niet.

De verkiezingen zijn een afstraffing voor Open Vld die ook in Lokeren een slechte score neerzet: 9,3 % op de Vlaamse en 11,4 % op de Kamerlijst. Robby De Caluwé geraakt niet (her)verkozen. Anderzijds bevestigt hij met zijn persoonlijke score (4.006 voorkeurstemmen) dat hij kandidaat is voor een nieuw lokaal mandaat. Ook Sarah Poppe plaatst zich met haar 2.691 voorkeurstemmen duidelijk in de picture. Haar resultaat doet bij sommige Lokerse schepenen de wenkbrauwen fronsen.

Lokaal Liberaal haalt uiteindelijk 13 van de 37 zetels binnen en sluit (net als de voorbije drie legislaturen) een coalitie met CD&V (7 zetels). De “twee Filippen” (Anthuenis en Liebaut), twee zonen van twee oud-burgemeesters, gaan opnieuw met elkaar in zee, en samen hebben Lokaal Liberaal en CD&V een vrij nipte meerderheid van 20 op 37 zetels. Filip Antheunis start aan zijn vijfde termijn als burgemeester en mag zich klaarmaken om het record op zijn naam te schrijven. De liberale schepenmandaten worden netjes verdeeld: drie voor het oude Lokeren en drie voor het oude Moerbeke. In verhouding tot het bevolkingsaantal is ook in het nieuwe College van Burgemeester en Schepenen Moerbeke dus sterk oververtegenwoordigd.

Stijn De Schepper ruilt zijn burgemeesterssjerp voor een schepenmandaat (Onderwijs en Toerisme). Van de twee Moerbeekse liberalen die ook in juni kandideerden, wordt Sarah Poppe opnieuw schepen (Jeugd en Economie). Robby De Caluwé blijkt de grootste verliezer. Hij kan zijn persoonlijk resultaat van juni 2024 niet bevestigen, valt uit de boot als schepen en wordt gewoon gemeenteraadslid. Het doet vragen rijzen of zijn keuze om te stoppen als burgemeester van Moerbeke wel de juiste was.