‘Theo est arrivé’

Vanaf 5 februari 1965 publiceert de Luikse PLP-arrondissementsfederatie twee keer per maand een speciale - gratis verdeelde - verkiezingseditie van haar tijdschrift PLP. De publicatie moet een tandje bijsteken in de campagne. De PLP voelt zich namelijk benadeeld ten opzichte van de regeringspartijen die gesteund worden door een sterke dagbladpers. In het eerste nummer is het doel al duidelijk: ‘opération K.O.’, de regering-Lefèvre-Spaak moet eraan met een knock-out. Het krantje brengt een mix van lokaal PLP-nieuws, artikels met liberale propaganda en/of aanvallen op de zittende regering, aankondigingen van PLP-evenementen en diverse oproepen: voor ledenwerving, naar vrijwilligers om te helpen bij de campagne en naar bijdragen voor het propagandafonds. Dit alles wordt verlucht door huistekenaar Claude Hanocq, die naast illustraties en cartoons, onder de titel Theo est arrivé ook een ‘feuilleton’ levert.

Met een knipoog naar Zorro est arrivé, de hit van chansonnier Henri Salvador uit 1964, voert Hanocq premier Lefèvre, zittend op zijn paard, op in een ware western. Het verhaal begint in maart 1961 met de verkiezingen in Belgium-city. De blauwen zien hun stemmenaantal stijgen, de gelen krijgen een ‘rammeling’, de roden blijven status quo. Terwijl Theo komt aandraven, roken vier ‘gevangenen zonder geweten’ of ‘Prisonniers Sans Conscience’ (PSC) de vredespijp met hun aartsvijanden, de ‘Pé-Aisse-Beh’-roodhuiden (PSB): de regering Lefèvre is gevormd. In de volgende afleveringen over de fiscale hervorming, de taalgrens, de gezondheidszorg en de incivieken wordt op de meest diverse manieren de draak gestoken met het beleid van de regering.

Minister van Financiën Dequae overvalt postkoetsen, treinen en banken en vult op die manier de schatkist, zijn belastingen zorgen voor een golf van sluitingen bij de lokale handel. Collega van Binnenlandse Zaken Gilson haalt wat verf en schildert een lange lijn die stad en platteland in twee delen snijdt. De inwoners van bovenstad en benedenstad worden tegen elkaar opgezet en hebben om de grens over te steken een wachtwoord nodig, naargelang de richting van oversteken ‘As vèyou l’torai’ of ‘Leve de Walen’. Minister van Sociale Voorzorg Leburton zorgt als grote tovenaar voor een dramatische hervorming van de gezondheidszorg. Tot slot doen Theo en zijn vrienden nog inspanningen voor de incivieken die twintig jaar eerder na een bloedige oorlog werden opgesloten: de totale vrijheid, een pensioen en schadevergoedingen.