Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.

Ik ga akkoord liever niet.

Boegbeelden

De liberale beweging telt vele gezichten. Hier vind je biografische informatie over mannen en vrouwen die het liberalisme in België vorm hebben gegeven. De namen van de boegbeelden komen naar voren in de Atlas en het Magazine.

Lucienne Herman-Michielsens

° Gent
1926 - 1995

Lucienne Herman-Michielsens, Gent, 13.3.1926 - Gent, 22.1.1995

Doctor in de rechten, licentiate criminologie, licentiate notariaat, ambtenaar; gemeenteraadslid van Gent (1970-1988), senator (1977-1991), staatssecretaris voor de Vlaamse Gemeenschap (1980); voorzitter Nationale Vrouwenfederatie van de PVV (1970-1978), stichter en eerste voorzitter van de Vlaamse PVV-Vrouwen (1978-1980).

Lucienne Michielsens wordt geboren in Gent op 13 maart 1926 en groeit op in een klassieke liberale familie. Na studies aan de stedelijke normaalschool schrijft ze zich in aan de Gentse universiteit en behaalt in 1950 het diploma van licentiate in de criminologie en in 1951 haar doctorstitel in de rechten. Datzelfde jaar huwt ze met de arts Jacques Herman. Ze wordt bestuurssecretaris bij de juridische dienst van het ministerie van Wederopbouw en in 1953 directeur in het ministerie van Openbare Werken. Ze beheert het departement Betwiste Zaken en vertegenwoordigt de Staat in processen voor de Raad van State.

Van 1965 tot 1970 is ze voorzitster van de juridische commissie van de Nationale Vrouwenfederatie van de PVV en in 1970 wordt ze verkozen tot voorzitster van de federatie zelf. Ze blijft voorzitster tot 1980. In 1966 is ze intussen lid geworden van het partijbureau van de PVV en op het stichtingscongres van de Vlaamse PVV in 1972 te Blankenberge is ze voorzitster van de Commissie Statuut van de Vrouw en Abortus. Van 1973 tot 1977 is ze, samen met Herman De Croo, ondervoorzitter van de partij. 

Van 1977 tot 1991 zetelt ze als senator en in 1983 volgt ze er haar mentor, Herman Vanderpoorten, op als fractievoorzitter. Gedurende de jaren zeventig was ze gedetacheerd op het kabinet van Vanderpoorten. Haar activiteiten in de Senaat bestrijken vele terreinen: de strijd voor de legalisering van abortus, het wetsvoorstel op het gezamenlijk belasten van de samenwonenden, het voorstel tot oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie betreffende de werking van de ziekenfondsen, de wetgeving op de OCMW's, de reglementering van de klinische biologie, de harmonisering van de pensioenregelingen, de wetten op de bescherming van de persoon van de geesteszieke, de wetten op adoptie en afstamming, het erfrecht van de langstlevende echtgenoot en uiteraard de staatshervorming, waar ze vooral een bemiddelende rol op zich neemt zonder te willen raken aan een aantal Vlaamse verworvenheden, zoals de taalgrens of de rand rond Brussel. 

Een heel belangrijk aandachtspunt voor Herman-Michielsens is de grondwettelijke erkenning van de vrijzinnigheid, een kwestie die door het verzet van de CVP aansleept tot 1993. Gedurende een korte periode krijgt ze regeringsverantwoordelijkheid. Van 18 mei 1980 tot 7 oktober 1980 is ze staatssecretaris van de Vlaamse Gemeenschap en bevoegd voor onder meer de werking van de Openbare Centra voor Maatschappelijk Welzijn, de integratie en het onthaal van migranten, het gehandicaptenbeleid, de jeugdbescherming en de sociale hulp aan (ex-)gedetineerden. In die te korte periode slaagt ze er toch in om een beleidsnota op te stellen over het migrantenbeleid en één over het gehandicaptenbeleid. Er vindt ook een beperkte herstructurering van de jeugdbeschermingscomités plaats. 

De naam van Lucienne Herman-Michielsens blijft onlosmakelijk verbonden aan de legalisering van abortus. Na enkele mislukte pogingen om abortus uit het strafwetboek te halen, start ze in 1985 gesprekken met Roger Lallemand, de leidende figuur op dit terrein bij de socialisten. Ze werken samen een wetsvoorstel uit, dat op 6 maart 1986 ingediend wordt in de Senaat. Op 6 november 1989 keurt de Senaat de wet goed. De Kamer volgt op 29 maart 1990. Voor Lucienne Herman-Michielsens is dit de bekroning van een lange strijd. 

Om gezondheidsredenen trekt ze zich in 1991 terug uit de politiek. Ze overlijdt te Gent op 22 januari 1995.

Colofon

Liberas Stories is een realisatie van cultuurarchief Liberas. Het werd ontwikkeld door Josworld en Webdoos naar een concept van Ruben Mantels. Aan de hand van een ‘Atlas’ en een ‘Magazine’ vertelt Liberas Stories de geschiedenis van het liberalisme en worden de collecties van Liberas gepresenteerd. Deze website werd gelanceerd in juni 2021 en is sindsdien verder uitgebouwd.

De inhoud van dit portaal is bestemd voor Liberas’ erfgoedgemeenschap, maar ook voor studenten, onderzoekers en journalisten en voor iedereen die ons erfgoed wil ontdekken. Het is geen catalogus van onze collectie: die vind je op liberas.eu.

Liberas heeft geprobeerd alle rechthebbenden op beeldmateriaal te contacteren. Personen of organisaties die zich alsnog in hun rechten voelen geschaad nemen contact op met Liberas vzw, Kramersplein 23, 9000 Gent.

Alle teksten op deze website mogen hergebruikt worden mits het overnemen van de auteurs- en bronvermelding. Alle opmerkingen met betrekking tot Liberas Stories - vragen, aanvullingen, correcties, suggesties voor nieuwe bijdragen - zijn welkom op info@liberas.eu. 

Volg ons op