Louis Franck, Antwerpen, 28.11.1868 - Wijnegem, 31.12.1937

Advocaat, hoogleraar ULB, gouverneur van de Nationale Bank (1926-1937); schepen van Antwerpen (1915-1918), volksvertegenwoordiger (1906-1926), minister (1918-1924), minister van Staat (1926).

Louis Marie François Franck wordt in Antwerpen geboren op 28 november 1868. Zijn middelbaar onderwijs volgt hij er aan het Atheneum. Hij studeert nadien aan de ULB waar hij de kandidatuur wijsbegeerte en letteren volgt. In 1890 behaalt hij, eveneens aan de ULB, het diploma van doctor in de rechten en vestigt zich als advocaat in Antwerpen. Hij is gespecialiseerd in maritiem recht en is op dit vlak ook actief in meerdere verenigingen. Hij vertegenwoordigt ook de Belgische regering op zeerechtconferenties.

Franck wordt verkozen tot liberaal volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Antwerpen in 1906 en zetelt in de Kamer tot 1926. In 1911 wordt hij gemeenteraadslid van de stad Antwerpen. Hij zet zich in voor de taalwetgeving zoals de vernederlandsing van het middelbaar onderwijs. Daarnaast is hij samen met Camille Huysmans (BWP) en Frans Van Cauwelaert (Katholieke Partij) - de zogenaamde ‘drie kraaiende hanen’ - een groot voorvechter van de vernederlandsing van de Gentse universiteit.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog is hij schepen van de stad Antwerpen (vanaf 1915) en medeoprichter en voorzitter van het Comité voor Hulp en Voeding voor de provincie Antwerpen. Omwille van zijn afwijzing van het activisme wordt hij in 1918 naar Duitsland gedeporteerd. Na de Eerste Wereldoorlog wordt hij minister van Koloniën, tot 1924. In 1922 wordt hij hoogleraar zeerecht aan de ULB en in 1926 gouverneur van de Nationale Bank van België. Hij schrijft verschillende essays. In 1926 wordt Franck benoemd tot minister van Staat.

 Louis Franck overlijdt te Wijnegem op 31 december 1937.