Julius De Geyter, Lede, 25.5.1830 - Antwerpen, 18.2.1905

Bestuurder Berg van Barmhartigheid Antwerpen; dichter; medeoprichter Vlaamse Liberale Bond (1866) en Geuzenbond (1872).

Geboren in Lede - onder de naam Jan - verhuist De Geyter op 18-jarige leeftijd naar Antwerpen waar hij de rest van zijn leven blijft wonen. Hij is er onderwijzer, redacteur bij o.a. Het Handelsblad, griffier van een arrondissementsrechtbank en vanaf 1874 bestuurder van de Berg van Barmhartigheid.

De Geyter sluit in 1857 aan bij de Liberale Associatie en ongeveer gelijktijdig bekent hij zich tot de vrijmetselarij. Vanuit zijn Vlaamsgezinde overtuiging schrijft hij de interessante tekst De waarheid over de Vlaamsche beweging. Brieven van eenen ouden staatsman aan een jongen Gentenaar (1858). Enkele jaren later breekt hij met de te Franstalige liberale partij. De Geyter werkt mee aan de Nederduitsche Bond en de Meetingpartij en gelooft enkele jaren in een Vlaamsgezind politiek initiatief dat de bestaande ideologische breuklijn overstijgt. Wanneer het beoogde resultaat niet wordt bereikt, keert De Geyter terug naar het liberalisme. Hij probeert in liberale kringen de Vlaamse stem aan bod te laten komen. Hiertoe is hij medeoprichter van de Vlaamse Liberale Bond (1866) en de Geuzenbond (1872) in Antwerpen. Samen met het door hem geschreven Geuzenlied (1872) groeit De Geyter vervolgens uit tot een symbool voor het liberalisme. Dankzij contacten met Multatuli en met presidenten Burgers en Krüger van Zuid-Afrika geeft De Geyter blijk van een Groot-Nederlandse overtuiging.

In de jaren 1870 laat hij geleidelijk aan zijn politiek engagement varen om een literaire carrière uit te bouwen. Zo schrijft hij de teksten van enkele cantates van Peter Benoit. Critici schatten zijn werk evenwel niet al te hoog in en kennen zijn oeuvre geen blijvende waarde toe. Een bewerking van Reynaert De Vos (1874) en de tekst Keizer Karel en het Rijk der Nederlanden (1888) kunnen, in tegenstelling tot de rest van zijn vele gedichten en verhalen, op enig krediet rekenen. Weinigen zien echter in hem het letterkundig genie dat hij zichzelf toedicht. De Geyter brengt de laatste decennia van zijn leven enigszins verbitterd door bij gebrek aan erkenning. Bij zijn overlijden na een zwaar ziektebed omschrijft Paul Fredericq hem  als “een der eigenaardigste persoonlijkheden van onze Vlaamsche beweging”.

Bij het bekijken van diverse bronnen over Julius De Geyter valt op dat er twee geboortedata circuleren: 25 april en 25 mei 1830. De geboorteakte nr. 49 van 1830 in het register van Lede bevestigt de datum van 25 mei 1830 (RA Beveren, 9999/999 – 92945/0_0005, digitaal te raadplegen). Ook zijn overlijdensbrief geeft 25 mei 1830 op als geboortedatum.