Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.
Boegbeelden
De liberale beweging telt vele gezichten. Hier vind je biografische informatie over mannen en vrouwen die het liberalisme in België vorm hebben gegeven. De namen van de boegbeelden komen naar voren in de Atlas en het Magazine.
.png)
Joseph Lebeau
° Huy
1794 - 1865
Joseph Lebeau, Huy, 2.1.1794 - Huy, 19.3.1865
Advocaat; lid van het Nationaal Congres (1830-1831), volksvertegenwoordiger (1831-1864), minister (1831-1834, 1840-1841); gouverneur van Namen (1834-1840); minister van Staat (1857).
Jospeh Lebeau wordt geboren in Huy (Hoei) en studeert rechten aan de universiteit van Luik. Hij groeit op in een katholiek milieu, maar begeeft zich al snel in vrijzinnige en liberale middens. Zo wordt hij in 1819 reeds lid van de vrijmetselaarsloge L’atelier des amis de la parfaite intelligence (Huy).
In 1824 staat Lebeau (met onder anderen Paul Deveaux, Charles en Firmin Rogier) mee aan de wieg van de Luikse krant Le Mathieu Laensbergh, later omgedoopt tot Le Politique. De krant wordt een belangrijke spreekbuis voor liberale en later unionistische ideeën en is een van de belangrijkste oppositiebladen tegen het beleid van Willem I. Lebeau is hierbij een stuwende kracht. Met de uitgave van het werk Observations sur le pouvoir royal (1830) creëert hij een belangrijk kader voor de strijd tegen het gepercipieerde royalistische absolutisme. Hij blijft een sterk verdediger van de zuiver constitutionele monarchie na de troonbestijging van Leopold I als eerste koning van België. Een belangrijke kerngedachte hierbij is het beschermen van burgerlijke vrijheden tegen machtsmisbruik, wat een belangrijke rol speelt in de ontwerpteksten van de Belgische grondwet.
Na de Belgische Revolutie van 1830 wordt Lebeau door het Voorlopig Bewind aangesteld als advocaat-generaal bij het hof van beroep in Luik. Hij speelt een prominente rol in de debatten omtrent de nieuwe constitutie en het institutionele politieke bestel. Hij stelt zich op als een voorvechter van tolerantie, gebaseerd op een breed concept van vrijheid en met bijzondere aandacht voor persvrijheid. Als verkozene van het Nationaal Congres verzet hij zich tegen de Franse kandidatuur van Louis d’Orléans voor het Belgische koningschap, vooral omdat hij de Engelse steun cruciaal acht voor de onafhankelijkheid van de jonge Belgische staat.
Lebeau wordt in 1831 benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken in de regering-de Sauvage en tot minister zonder portefeuille in de daaropvolgende regering-de Muelenaere.
Hij zit tweemaal een regering voor: een eerste maal als minister van Justitie (1832-1834) in de regering-Goblet-Lebeau-Rogier en een tweede maal als minister van Buitenlandse Zaken (1840-1841) in de eerste homogeen liberale regering-Lebeau-Rogier.
In 1857 wordt hij benoemd tot minister van Staat.
