Emile Jennissen, Luik, 11.11.1882 - Luik, 5.6.1949

Advocaat, publicist; gemeenteraadslid (1926-1949) en schepen (1932-1946) van Luik, volksvertegenwoordiger (1922-1939), minister (1939).

Emile Jennissen studeert rechten in zijn geboortestad Luik, waarna hij naar Parijs trekt voor zijn stage. Hij blijft tijdens de rest van zijn carrière sterk gericht op Frankrijk en is in 1909 oprichter van de Luikse vereniging Amitiés françaises. Jennissen engageert zich snel binnen de Waalse beweging en publiceert in 1911 een pamflet waarin hij zich een voorstander toont van de administratieve scheiding van Vlaanderen en Wallonië. De Eerste Wereldoorlog brengt hij door in Parijs, waar hij onder andere meewerkt aan het tijdschrift L’Opinion wallonne. Zijn betrokkenheid bij de Waalse beweging blijft gedurende zijn hele leven een constante.

Jennissen komt in oktober 1922 als opvolger in de Kamer van Volksvertegenwoordigers, waar hij blijft zetelen tot 1939. Hij wordt beschouwd als een progressieve liberaal, onder andere voorstander van het algemeen stemrecht en van de algemene dienstplicht. Hij laat ook geen kansen liggen om in het parlement de Waalse zaak te verdedigen. Jennissen is gedurende een maand minister van Volksgezondheid in de regering-Spaak I van 21 januari tot 22 februari 1939. In Luik is hij van 1926 tot 1949 gemeenteraadslid, hij wordt ook drie keer schepen.